ερευθούμαι

ἐρευθοῡμαι, -όομαι (Μ) [έρευθος]

είμαι ερυθρός, κοκκινίζω («τάχ’ ἂν ὀφθαλμοὺς ἐξ αἵματος ἠρευθοῡτο», Νικ. Χων.).